κύριε Υπουργέ κυρίες, κύριοι,

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους διοργανωτές για την πρόσκληση συμμετοχής σε ένα τόσο σημαντικό συνέδριο που αφορά το Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο για τον Αθλητισμό.

Στην τοποθέτηση μου και έχοντας ερασιτεχνική επαφή με τον αθλητισμό θα αναφερθώ γενικότερα στην πολύτιμη και σημαντική συμβολή του στην κοινωνική ένταξη των ατόμων με αναπηρία. Στο συνέδριο συμμετέχουν αθλητές με υψηλές επιδόσεις σε διεθνής αθλητικές οργανώσεις όπως σε Παραολυμπιάδες οπότε έχουμε τη δυνατότητα και της στοχευμένης προσέγγισης από συναδέλφους που, ξεπερνώντας τα εμπόδια κατάφεραν να διακριθούν σε παγκόσμιο επίπεδο και να τιμήσουν τη χώρα μας. Ο αθλητισμός και η άσκηση αποτελούν παράγοντες μέσω των οποίων το άτομο διαμορφώνει απόψεις, προσωπικότητα, αντιμετωπίζει δύσκολες και αγχώδεις καταστάσεις και αναπτύσσει το αίσθημα της κοινωνικότητας, της ένταξης σε ένα σύνολο.

Συμβάλουν επίσης στην προάσπιση της ψυχοσωματικής υγείας των ατόμων με αναπηρία και την προαγωγή των κινητικών, γνωστικών και κοινωνικών δεξιοτήτων, χωρίς εμπόδια και αποκλεισμούς. Για τα άτομα με αναπηρία δεν αποτελεί αποκλειστικά κίνητρο να βγουν από το σπίτι, να ξεφύγουν από το περιθώριο και τον κοινωνικό αποκλεισμό.

Ο αθλητισμός είναι μια διαδικασία επίπονη και μακρόχρονη, που συμβάλλει στην αποκατάσταση, στην ανεξαρτησία του ατόμου και στην ένταξή του στην κοινωνία. Αποτελεί δικαίωμα, και σαν τέτοιο αναφέρεται και στη Διεθνή Σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, η οποία έχει υπογραφεί από τις περισσότερες χώρες παγκοσμίως και από την Ελλάδα και αποτελεί το βασικό νομοθετικό μέσο εφαρμογής της προώθησης των ίσων δικαιωμάτων, ευκαιριών και της κοινωνικής ένταξης των ατόμων με αναπηρία. Η ισότιμη μεταχείριση από την Πολιτεία στην προσβασιμότητα, την εκπαίδευση, την υγεία, την ασφάλεια, την εργασία, στον αθλητισμό και την ψυχαγωγία αποτελούν πάγιες διεκδικήσεις του αναπηρικού κινήματος.

Η ισότιμη μεταχείριση από την Πολιτεία στην προσβασιμότητα, την εκπαίδευση, την υγεία, την ασφάλεια, την εργασία, στον αθλητισμό και την ψυχαγωγία αποτελούν πάγιες διεκδικήσεις του αναπηρικού κινήματος. Συγκεκριμένα στο Άρθρο 30 αναφέρεται: «Με σκοπό τη διευκόλυνση των ατόμων με αναπηρίες να συμμετέχουν, σε ίση βάση με τους άλλους, σε ψυχαγωγικές, δραστηριότητες ελεύθερου χρόνου και αθλητικές δραστηριότητες, τα Συμβαλλόμενα Κράτη λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα, ώστε: α. Να ενθαρρύνουν και να προάγουν τη συμμετοχή, σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη έκταση, των ατόμων με αναπηρίες στις κυριότερες αθλητικές δραστηριότητες, σε όλα τα επίπεδα, β. Να διασφαλίζουν ότι τα άτομα με αναπηρίες έχουν την ευκαιρία να διοργανώνουν, αναπτύσσουν και συμμετέχουν σε αθλητικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες ειδικά για άτομα με αναπηρίες και, για το σκοπό αυτό, να ενθαρρύνουν την παροχή, σε ίση βάση με τους άλλους, κατάλληλων οδηγιών, κατάρτισης και πόρων, γ. Να διασφαλίζουν ότι τα άτομα με αναπηρίες έχουν πρόσβαση σε αθλητικούς, ψυχαγωγικούς και τουριστικούς τόπους, δ. Να διασφαλίζουν ότι τα παιδιά με αναπηρίες έχουν ίση πρόσβαση με τα υπόλοιπα παιδιά στη συμμετοχή στο παιχνίδι, στην αναψυχή και στον ελεύθερο χρόνο και σε αθλητικές δραστηριότητες ,συμπεριλαμβανομένων και των δραστηριοτήτων στο σχολικό σύστημα.Ιδιαίτερα σημαντική είναι η συμβολή των Αθλητικών Ομοσπονδιών και των Αθλητικών Σωματείων Ατόμων με Αναπηρία που έχοντας ως βασικό σκοπό την ανάπτυξη του πνεύματος, της αλληλεγγύης, την προαγωγή της κοινωνικότητα και της συναδέλφωσης παραμένουν πιστοί στις βασικές αρχές του φίλαθλου πνεύματος και του «ευ αγωνίζεσθαι» Η Πολιτεία επίσης οφείλει να στηρίξει οικονομικά με επιχορηγήσεις, παρέχοντας καθολικά προσβάσιμες εγκαταστάσεις στους αθλητές με αναπηρία προκειμένου να συνεχίσουν απερίσπαστοι να αποτελούν πρότυπα δύναμης και θέλησης αλλά και να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες για την ερασιτεχνική συμμετοχή των ατόμων με αναπηρία στον αθλητισμό.